Müsellim Köyü, ilçenin kuzeybatısında, Bolu il sınırına yakın, 1764 metre rakımlı Aluçlualan Tepesi’nin güneybatı plato yamacında, 1340 metre rakımda, orman bitişiği köylerdendir. İlçe merkezine 14 km uzaklıkta olan yerleşme Çamköy, Atça, Kuyubaşı köyleri ve Bolu il sınırı (Aşağıovacık) ile komşudur.
Müsellim Köyü’nün kuzeyinde yüksek rakımlı tepelerin yamaçlarında meşe, çam, köknar ve kavak ormanları vardır. Bölgede Kurtsivrisi, Helvabasanın ve Doruksarnıç tepeleri, Kırtıl ve Şeykorusu sırtları, Sıçanlıyazı, Kaybegöynüğü ve Dibektaşlığı mevkileri, Oluk, Bel, Domuzöten, Çatak ve Osmansuyu dereleri bulunmaktadır.
1580 metre rakımda ve Belovacık mevkiinde doğal gölet bulunmaktadır. Bölge mesire alanı olarak kullanılmaktadır. Müsellim Köyü’nün güney tarafında, Osmansuyu Deresi civarı geniş çayırlık meradır. Ormanlık alanlarda mantar çeşitleri görülür. Özellikle kanlıca mantarı meşhurdur.
“Müsellim” Arapça bir kelime olup, Osmanlı Devleti’nde eyalet ve sancakta yönetimi elinde bulunduran kişi. Vali ve mutasarrıfların bölge halkından olan vekili, voyvoda anlamına gelmektedir.
Örentepe mevkiinde antik çağlara ait yerleşme yeri olup, yerleşme içinde çok sayıda antik yapı malzemesi görülür.
1463 ve 1530 yılı Ankara Tahrir Defteri’nde Müsellim Köyü’nün kaydı yoktur. Onyedinci yüzyılda iskana açılan köylerdendir.
1836-37 yılında Yabanabad kazasına bağlı Müsellim Köyü 38 nüfusludur. 1840 yılında Yabanabad kazasına bağlı Müsellim Köyü “piyadelik” olup, 8 hanedir.
1845 yılı Müsellim Köyü Temettuat Defte-ri’nde yedi vergi hanesi kayıtlıdır. Kara Hasan oğlu Mustafa Eskişehir-Mihalıcık kazasına, Seyid Ali oğlu Emin’de Mahkemeağcain Köyü’ne göçer ve Müsellim Köyü beş haneye düşer. Bu yıllarda Müsellim Köyü ahalisi ziraat, hayvancılık ve kerestecilik yapmakyadır.
Müsellim Köyü’nde 1907 tarihli ve talik hatla yazılı bir çeşme kitabesi vardır. Çeşme yıkılmış ve malzemeleri değişik yapılarda kullanılmıştır. Kitabe ise cami yakınında bulunan köy odası duvarındadır.
Osmanlıca kitabede: “Şehinşâhı muazzam hazreti Abdülhamid Han’ın begâyet mutağî berbendikanı banî-i evvel Ovecik (Ovacık) karyeli Emir oğlu merangoz (marangoz) Hacı İbrahim Efendi’nin eseri hayratıdır. Silsilelerinin ruhları içün el-Fatiha. Sene 1325” ibaresi yazılıdır. Kitabeden çeşmenin Sultan İkinci Abdülhamid Han’a aşırı bağlı olan Ovacık Köyü’nden Emir oğlu marangoz Hacı İbrahim tarafından yaptırıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca yapının duvarında “Maşallah sene 1323 (1905 miladi)” yazılıdır.
İlköğretim taşımalı olarak ilçe merkezinde sürdürülmektedir. Müsellim Yaylası olmasına rağmen günümüzde köyde yayla geleneği terk edilmiş, hayvancılık ve kısmi tarım yapılmaktadır. Yerleşmede geleneksel mimaride yapıların yanında renkli mezarlarda ayrı bir özellik taşır.
Cumhuriyet döneminde önce Yabanabad (Kızılcahamam) kazası Şorba (Ali Dede Şeyhler) nahiyesine bağlanan Müsellim köyü, 1953 yılında Çamlıdere ilçesi Merkez bucağına bağlanır. 1975 yılında 241 nüfuslu olan Müsellim Köyü daha sonraki yıllarda yoğun göç verir ve 2009 yılı adrese dayalı nüfus sayımında 32 erkek, 34 kadın, toplam 66 kişi oturmaktadır.
